Curare, kuratorować, kurować
TraumaTische GegenWarten to nowy format, który łączy niemiecko-polskich kuratorów, naukowców, profesjonalistów z dziedziny sztuki i kultury w celu międzynarodowej współpracy. Tutaj wykorzystujemy naszą wiedzę do pracy nad obszarem tematycznym, który kształtował stosunki polsko-niemieckie zarówno dawniej, jak i współcześnie:
Traumatyczne przeżycia i długie, a zarazem kruche relacje. W naszym codziennym życiu widzimy, że stare i nowe doświadczenia zbiegają się i wracają do nas. Z traumami i kruchymi relacjami trzeba sobie radzić i dbać o nie: obchodzić się z nimi z troską.
O przeszłe i nowe traumy należy zadbać w teraźniejszości, aby nie tworzyły one cierpienia i nie zagrażały relacjom przyszłych pokoleń. Nie chcemy czekać: Gegen Warten, czyli kontr-czekanie. Nie “leczymy” jednak środkami medycyny. Leczymy sztuką. “Care” jak i “kuratorowanie” sięga do łacińskiego curare: opiekować się, pielęgnować, leczyć.
Przy wspólnym stole postawionym w regionie Odry rozpoczęłyśmy opracowywanie treści i koncepcji kuratorskich poświęconych temu złożonemu zjawisku. Naszym celem jest dalsze przedstawianie naszych projektów. Aby ustawić więcej stołów. Zająć wspólne miejsca. Wyruszyć razem.
Towards Careful Activism
Traumy, które nastąpiły po niemieckiej napaści na Polskę w 1939 roku są stare, ale nadal dotykają dzieci, wnuki, i ich dzieci. Obecna wojna, ucieczka i skutki pandemii spowodowały pojawienie się kolejnych traum. Widzimy, że są one obecne na granicy polsko-niemieckiej.
Jako “co-workerki” jesteśmy w drodze na trasach, które obecnie obiecują bezpieczeństwo kobietom i dzieciom z Ukrainy. Są to te same trasy, z których od wielu lat korzystają “care-workerzy”. Często pozostawiają swoje rodziny bez niezbędnej opieki, aby pracować w opiece nad innymi ludźmi. Podobnie jak oni, obserwujemy codzienne sytuacje i zastanawiamy się, jak wspierane przez nas gospodarki z jednej strony prosperują, a z drugiej tworzą niepewne warunki życia. Nie tylko dla ludzi. Siedliska zwierząt, grzybów i roślin są dotkliwie zagrożone. Wiedza i energia wynikająca z naszych ruchów i dotknięć musi być nie tylko wypowiedziana, ale i wykorzystana w sposób kuracyjny.
Programy wymiany i dialogu polsko-niemieckiego dążyły do zbliżenia i pojednania obu krajów. Udało im się osiągnąć bardzo wiele. Perspektywy ponadnarodowe, a przede wszystkim perspektywy jednostek, nie były jednak dotychczas wysuwane na pierwszy plan. Brakuje uważnego obchodzenia się z biograficznymi obciążeniami, pielęgnowania głębokich ran i spojrzenia na to, co dziś porusza.
Pilnie potrzebujemy nowego rozumienia opieki i uważnych relacji, aby móc chronić i zachować nasze wspólne źródła utrzymania. Potrzebujemy relacji pełnych troski – full of care. Potrzebujemy aktywizmu jako careful relations, a to oznacza…
Tu i teraz –
zaproszenie dla "co-workerów"
Bóle i urazy nie są łatwe do wyleczenia. Zwłaszcza gdy są obecne od pokoleń. Spróbujmy pomyśleć, że one nie oddzielają nas od siebie, ale łączą. W naszym bólu jesteśmy podobni i zależni od siebie.
Nie chcemy zmuszać się do formatów dwunarodowych. Nie stoimy przed sobą jako przedstawiciele dwóch państw, ale jesteśmy świadomi naszych splecionych historii, które nie zatrzymają się nad brzegach Odry. Skupiamy uwagę na tym, co dotyka nas bezpośrednio, gdzie dotykamy siebie nawzajem. Zajmujemy się tym, co uznajemy za zagrożone.
Na naszym blogu zbieramy to, co łączy i rozwija nas oraz nasze działania. Zajrzyjcie i prześlijcie nam swoje wskazówki, pomysły, zarysy projektów, informacje o wydarzeniach.